Other languages
گرانما بین المللی
5 اکتبر 2009
تگوسیگالپا، 4 اکتبر 2009. سازمان های مقاومت و حقوق بشر هندوراس، قتل ماریو کونترِراس[2]، معلّم و معاون مدیر مؤسّسۀ آبلاردو فورتین[3] و آنتونیو لِئیبا[4] رهبر لنسا ها[5]، دو عضو جبهۀ مقاومت را که گفته می شود از سوی قاتلین اجیر شده کشته شده اند، محکوم می کنند.
قابل توجّه وزیر قدرتِ خلق برای کار1
خانم ماریا کریستینا ایگلِسیاس
ما مایلیم تا مراتب نگرانی خود را پیرامون وضعیّتی که کارگران MMC از شروع سال، در بارسلونای آنروآتگویی، با آن مواجه بوده اند، ابراز داریم. کارگران از طریق اتحادیۀ خود، سینگترام- که اکثریّت کارگران را سازماندهی می نماید- در دفاع از حقوق کارگران علیه این کارخانۀ فراملّی پیروز بوده اند. مبارزه از طریق ابزار قانونی و در چارچوب قوانین ونزوئلا- قوانینی که از کارگران دفاع می کند و این شرکت فراملّی به طور مداوم آن را نقض می نماید- صورت گرفته است. به عنوان نمونه، در زمینۀ بهداشت و امنیّت کاری، کارگران از مشاغل و بهبودهایی در شرایط کاریِ بیش از 500 کارگری که از سوانح کار در نتیجۀ شرایط خطرناک کاری این کارخانۀ فراملّی رنج می برند، دفاع نموده اند. این اتحادیۀ کارگری، که اتحادیه ای بولیواری است، بخشی از جبهۀ کارگران سوسیالیست بوده، و رهبران آن اعضای حزب سوسیالیست متحد ونزوئلا (PSUV) و از پیروان پرزیدنت چاوز می باشند.
اکنون به اقدامی توده ای برای غلبه بر کودتا نیاز است
صبح روز دوشنبه 21 سپتامبر، ساعت 11 صبح، حضور مِل زلایا- رئیس جمهور قانونی هندوراس- در پایتخت این کشور، تگوسیگالپا، به میزبانی سفارت برزیل تأیید شد. پرزیدنت زلایا مردم را فراخواند تا برای حمایت از او بیرون بیایند؛ ده ها هزار نفر از مردم در حمایت از این فراخوان به خیابان ها آمدند. دولت زلایا در پی یک کودتای نظامی از سوی اولیگارشی در تاریخ 28 ژوئن سقوط کرد. به مدّت 86 روز، کارگران، دهقانان و جوانان و مردم هندوراس به مبارزه ای تاریخی علیه کودتا، سرکوب، ترور، بازداشت مردم و بستن رسانه ها دست زده بودند. این تنها مقاومت توده ها، به رهبری جبهۀ ملّی مقاومت علیه کودتا، بود که امکان بازگشت زلایا به کشور را در تاریخ 21 سپتامبر مهیّا نمود، نه مانورهای دیپلماتیک و یا فشار گروه های مختلف بین المللی به رژیم کودتا (که در بهترین حالت، بسیار سست و ملایم بود)
اخیراً اخباری مبنی بر منتفی شدن تهدید به تخلیۀ کارخانۀ تحت اشغال IMPA در آرژانتین به دست ما رسیده است. یکی از اعتباردهنگان اصلی کارخانه، یعنی بانک ملّت (Banco Nación) که متعلّق به دولت می باشد، حمایت خود را از تعاونی کارگرانی که در حال ادارۀ کارخانه می باشند، اعلام داشته و بدین ترتیب مهم ترین استدلال قاضی ]هکتور ویتاله[ برای سلب مالکیّت از کارخانه از اعتبار ساقط شده است.
برگردان: آرمان پویان
با وجود آن که ونزوئلا طی سال های 2004-2007، از نرخ رشد بالایی برخوردار بود، امّا اکنون آمارها به وضوح نشان می دهند که اقتصاد کشور از پیامدهای بحران اقتصادی به شدّت ضربه خورده است. در سه ماهۀ دوّم سال 2009، تولید ناخالص داخلی (GDP)، 2.4 درصد کاهش داشته است و در سه ماهۀ نخست سال جاری، آمارها از رشد ناچیز 0.5 درصدی خبر می دهند. یکی از دلایل این موضوع، فقدان سرمایه گذاری خصوصی در صنعت و تولید صنعتی است. بنابر گزارش بانک مرکزی ونزوئلا، فعّالیّت بخش خصوصی اقتصاد در نیمۀ دوّم سال جاری، 4% کاهش داشته است. مطالعۀ جدیدی در این خصوص، نشان می دهد که طی ده سال گذشته، بورژوازی ونزوئلا قریب به 4000 بنگاه اقتصادی بزرگ یا متوسّط را تعطیل کرده است.
قطعنامه ی پیش رو، در دومین گردهمایی کارگران کارخانه های اشغال شده آمریکای لاتین در کاراکاس، در تاریخ 25 تا 27 ژوئن، به تصویب رسیده است
دومین گردهمایی کارگران کارخانه های اشغال شده آمریکای لاتین مایل است تا حمایت خود را از جنبش انقلابی توده های ایرانی علیه جمهوری اسلامی، و به طور مشخص، جنبش کارگران ایران در راه دست یابی به حقوق دموکراتیک و خواسته های اقتصادی شان اعلام کند؛ این همایش، هم چنین هر گونه دخالت امپریالیستی در این مسائل را رد می کند
منبع: سایت "در دفاع از مارکسیسم"[i]
برگردان: و- آکوچکیان
توضیح سایت "در دفاع از مارکسیسم": در پاسخ به اظهارات اخیر هوگو چاوز، رئیس جمهور ونزوئلا، جریان مارکسیستی انقلابی (CMR) بیانیۀ زیر را منتشر ساخته است. جریان مارکسیستی انقلابی، حمایت خود را از جنبش توده های مردم ایران اعلام داشته و ضمناً به توضیح تفاوت ها و وجوه تمایز جنبش انقلابی ونزوئلا و رژیم ضدّ انقلابی در ایران می پردازد.
انقلاب بولیواری و ایران
در ایران ما با شرایطی رو به رو هستیم که در آن، از یک سو اپوزسیون تقلّب انتخاباتی را محکوم می کند و از سویی دیگر، تمام شکایات آن ها از حمایت نیروهای امپریالیستی برخوردار می گردد و تظاهرکنندگان مخالف نتایج انتخاباتی به خیابان ها می ریزند. کاملاً قابل فهم است که چرا انقلابیون ونزوئلا بین آن چه که در ایران رخ می دهد و دوره ای که ما در طی انقلاب بولیواری پشت سرگذاشته ایم شباهت هایی می بینند. در ونزوئلا، ضدّ انقلابی ارتجاعی و وابسته به اولیگارشی بیش از دو بار تلاش کرده است تا با حمایت امپریالیسم و به بهانۀ "تقلّب انتخاباتی" وضعیّتی از آشوب و هرج و مرج را در خیابان ها به وجود آورد و از این طریق، پیروزی های انتخاباتی انقلاب را غیرقانونی نشان دهند. (به عنوان مثال در رفراندوم عزل ]چاوز در سال 2004[، انتخابات ریاست جمهوری سال 2006، رفراندوم قانون اساسی در سال 2007 و غیره) امّا این شباهت ها، حقیقت را ] یعنی آن چه را که به واقع در ایران در حال رخ دادن است[ نشان نمی دهد.
کارگران شریف ونزوئلا
مارکسیست های انقلابی ایران، از دستاوردهای شما در"جنبش بولیواری" مطلع بوده و همواره از این جنبش در مقابل دروغ پردازی های وسیع و دخالت های آشکار و پنهان امپریالیزم حمایت کرده اند. فعّالین کارگری و دانشجویی در ایران، برای حمایت از جنبش ارزشمند شما و مقابله با تهاجمات و مداخلات امپریالیزم آمریکا در ونزوئلا، کمپین "دست ها از ونزوئلا کوتاه" را ایجاد کرده و طی سال های گذشته، همراه با شما در صف مقابل تهاجمات امپریالیستی قرار داشته اند. بدیهی است که دستاوردهای شما تحت رهبری آقای هوگو چاوز به دست آمده و از این نظر نیز، شما برای او عمیقاً احترام قائلید.
Subcategories
«مترجم: م.دلاشوب»
درچندسال اخيرونزوئلا درمركزخبرهابوده است.درحاليكه اكثررسانه هاي جهان حكومت چاوز را متهم مي كنندكه دريك قدمي ديكتاتوري«كمونيستي»قرارگرفته است،اما تصويرواقعي از واقعيت ونزوئلايي بسيارمتفاوت است.حكومت چاوز دست به برنامه ريزي تغييرات اجتماعي عظيم وبازتوزيع ثروت زده است.ونزوئلا،كشوري با ثروت هاي ملي بيشمار،ازنظرتاريخي توزيع بسيار ناعادلانه ي ثروت را تجربه كرده است.ثروت ونزوئلا تحت سلطه ي شركت هاي چندمليتي و امپرياليسم به سوي نخبگان ثروتمند دربسياري ازكشورها سرازير مي شده است،ولـي هرگز قطره اي هم ازاين درياي ثروت درخود ونزوئلاوبراي بهبود شرايط زندگي وكارتوده هاوطبقه ي كارگر صرف نگشته است.
دولت چاوز اززمان نخستين انتخابش در 1998 شماري برنامه هاي اجتماعي راتحت عنوان «برنامه هاي خدماتي»محقق كرده است،كه امكان تحصيل رايگان ودسترسي به مراقبت هاي بهداشتي رايگان رافراهم كرده است وهمچنين مواد اصلي غذايي را با بهايي ناچيز دردسترس ميليون ها نفر قرارداده است.«كمپين حقوق كارگران ونزوئلا»(WRCV) ازگام هاي مثبت وبرنامه هاي اصلاحي معطوف به ريشه كني فقروحامي طبقه ي كارگر،دهقانان وتوده هاي تهيدست درراستاي بازسازي زندگي هايشان حمايت مي كند.
«كمپين حقوق كارگران ونزوئلا»،ياري رساندن به تشكيل اتحاديه ها وديگرتشكل هاي كارگري مدافع حقوق كارگران را در ونزوئلاوهمينطور دربعد بين المللي هدف مباره ي خودقرارداده است. اين تشكل درآوريل 2006 توسط اعضاي اتحاديه كارگران ونزوئلايي تاسيس شد.اعضاي بنيانگذار اين كمپين عبارتند از اتحاديه ي كارگران بهداشت sirtrasalud در بخش مركزي كاراكاس،شعبه ي UNT درشركت برق كادافه وكميته ي اجرايي اتحاديه ي Surpofard درصنايع داروسازي .
كمپين براساس برنامه اي ده ماده اي به منظورشفاف سازي اهداف كمپين ومسايلي كه درحال حاضردرمقابل طبقه ي كارگر ونزوئلا قراردارد،پايه گذاري شده است.مادرپي جلب حمايت جنبش بين المللي كارگري دردفاع ازحقوق كارگران در ونزوئلاوايجاد برنامه ي مستقل كارگران درقالب كمك به توسعه ي اتحاديه هاي كارگري درتمامي كارخانه هاوكارگاه هاوبه شكل تظاهر سياسي ازطريق تشكل ها يا احزاب سياسي،هستيم.
پلاتفرم
«كمپين حقوق كارگران ونزوئلا» ازموارد ذيل دفاع مي كند:
1- رعايت حق تشكل واتحاد كارگران در انجمن هاي محلي واتحاديه هاي كارگري براي دفاع مستقل از منافع طبقاتي شان.
2- مبارزه برعليه تعديل هاواخراج ها.ممنوعيت تغييراجباري محل كار.نظارت كارگران از طريق تشكل ها ونمايندگان انتخابي شان براستخدام هاوتعديل ها درمحل كارشان.
3- پرداخت فوري حداقل دستمزد همگاني دركليه ي بخش هاي اقتصاد به عنوان نخستين گام درجهت تعيين حداقل دستمزد براساس ميزان متوسط تورم كه يك زندگي محترمانه رابراي كارگران وخانواده هاي شان تضمين مي كند.و دستيابي تمامي مردم ونزوئلا به امنيت اجتماعي.
4- دموكراسي كارگري وتشكيل مجمع عمومي كارگران به منظورانتخاب نمايندگان خود درمحل كار.انتخاب كاركنان اتحاديه درسطوح محلي،ايالتي وكشوري توسط اعضاي اتحاديه اي كارخانه ها.امكان بركناري تمامي نمايندگان به توسط كساني كه آنان را انتخاب كرده اند. ممنوعيت مذاكرات محرمانه.تصميم گيري مجمع عمومي كارگران در مورد كليه ي مذاكرات ميان اتحاديه ها و تشكيلات كارفرمايان يا (و) دولت.وجود سقفي براي دستمزدهاي پرداختي به سازمان دهندگان وكاركنان اتحاديه،به طوري كه دستمزد آنان بيشتر ازدستمزد يك كارگر ماهر نباشد.
5- برابري كامل مردان وزنان درمحل كار.مبارزه ي جدي اتحاديه ها وديگرتشكل هاي كارگري درجهت برابري جنسي درمحل كارودرجامعه.مبارزه باتبعيضات جنسي،نژادي،سني يا ديني.
6- تحقق فوري نظام نظارت(كنترل)كارگري دراتحاد با انجمن هاي محلي برتوليد.اين به معناي انتخاب ناظران ومديران ازطريق مجمع عمومي كارگران است.ناظران ومديران نبايد بيش از متوسط دستمزد يك كارگرماهر درآمد داشته باشند.تصميم گيري كارگران وانجمن هاي محلي درباره ي برنامه ي توليد،برحسب نيازهاوامكانات محل كار وجامعه محلي.ما نيازمند نظارت فوري برعمليات خرابكارانه،سوء استفاده از دارايي ها و بهره كشي ازكارگران مي باشيم.
7- علني شدن دفترهاي كارخانه ها.اطلاع يافتن كارگران ازاسراركارخانه وميزان استثمارخود، ابتدا درمحل كارخودشان به مثابه نخستين گام،وسپس تعميم آن به ناحيه ي اقتصادي خويش و در نهايت كل اقتصادملي.تا كارگران بدانندكه چه درصدي ازثروت ملي توسط طبقه ي سرمايه دار و زمين داران تصاحب مي گردد.
8- مصادره ي فوري كليه ي كارخانه هاي بـي راندمان وكارخانه هايي كه پايين ترازظرفيت توليدي خودكارمي كنندوقراردادن آنها تحت نظارت ومديريت كارگران.
9- مبارزه براي ايجاديك حزب سياسي به منظوردفاع ازمنافع طبقاتي كارگران وبـي چيزان. حزب كارگري،فعال،رزمنده ودموكراتيك برپايه ي يك برنامه ي سياليسم دموكراتيك واقعي.
10- مبارزه براي سوسياليسم كارگران ومردم تهيدست، ملي سازي بنيان هاي اصلي اقتصاد و طرح ريزي فوري يك برنامه ي اضطراري به منظور توسعه ي اقتصادي.عدم اعتماد به نمايندگان ونظام جمهوري چهارم و بقاياي آن درجمهوري پنجم.عزل نمايندگان نظام سرمايه داري از حكومت ودولت.
«كمپين حقوق كارگران ونزوئلا»
18 may 2006
Join / affiliate to the campaign!
Please help build the campaign by joining as an individual or affiliating your trade union
Make a donation!
Hands Off Venezuela's financial resources are limited so we rely on our supporters around the world. Please make a donation of any size towards building the campaign
