مبارزه برای حقوق كارگران درجمهوری بولیواری

مبارزه برای حقوق كارگران درجمهوری بولیواری

«مترجم: م.دلاشوب»

درچندسال اخیرونزوئلا درمركزخبرهابوده است.درحالیكه اكثررسانه های جهان حكومت چاوز را متهم می كنندكه دریك قدمی دیكتاتوری«كمونیستی»قرارگرفته است،اما تصویرواقعی از واقعیت ونزوئلایی بسیارمتفاوت است.حكومت چاوز دست به برنامه ریزی تغییرات اجتماعی عظیم وبازتوزیع ثروت زده است.ونزوئلا،كشوری با ثروت های ملی بیشمار،ازنظرتاریخی توزیع بسیار ناعادلانه ی ثروت را تجربه كرده است.ثروت ونزوئلا تحت سلطه ی شركت های چندملیتی و امپریالیسم به سوی نخبگان ثروتمند دربسیاری ازكشورها سرازیر می شده است،ولـی هرگز قطره ای هم ازاین دریای ثروت درخود ونزوئلاوبرای بهبود شرایط زندگی وكارتوده هاوطبقه ی كارگر صرف نگشته است.

دولت چاوز اززمان نخستین انتخابش در 1998 شماری برنامه های اجتماعی راتحت عنوان    «برنامه های خدماتی»محقق كرده است،كه امكان تحصیل رایگان ودسترسی به مراقبت های بهداشتی رایگان رافراهم كرده است وهمچنین مواد اصلی غذایی را با بهایی ناچیز دردسترس    میلیون ها نفر قرارداده است.«كمپین حقوق كارگران ونزوئلا»(WRCV) ازگام های مثبت وبرنامه های اصلاحی معطوف به ریشه كنی فقروحامی طبقه ی كارگر،دهقانان وتوده های تهیدست درراستای بازسازی زندگی هایشان حمایت می كند.

«كمپین حقوق كارگران ونزوئلا»،یاری رساندن به تشكیل اتحادیه ها ودیگرتشكل های كارگری مدافع حقوق كارگران را در ونزوئلاوهمینطور دربعد بین المللی هدف مباره ی خودقرارداده است. این تشكل درآوریل 2006 توسط اعضای اتحادیه كارگران ونزوئلایی تاسیس شد.اعضای بنیانگذار این كمپین عبارتند از اتحادیه ی كارگران بهداشت sirtrasalud  در بخش مركزی كاراكاس،شعبه ی UNT درشركت برق كادافه وكمیته ی اجرایی اتحادیه ی Surpofard درصنایع داروسازی .

كمپین براساس برنامه ای ده ماده ای به منظورشفاف سازی اهداف كمپین ومسایلی كه درحال حاضردرمقابل طبقه ی كارگر ونزوئلا قراردارد،پایه گذاری شده است.مادرپی جلب حمایت جنبش بین المللی كارگری دردفاع ازحقوق كارگران در ونزوئلاوایجاد برنامه ی مستقل كارگران درقالب كمك به توسعه ی اتحادیه های كارگری درتمامی كارخانه هاوكارگاه هاوبه شكل تظاهر سیاسی ازطریق تشكل ها یا احزاب سیاسی،هستیم.

پلاتفرم

«كمپین حقوق كارگران ونزوئلا» ازموارد ذیل دفاع می كند:

1- رعایت حق تشكل واتحاد كارگران در انجمن های محلی واتحادیه های كارگری برای دفاع مستقل از منافع طبقاتی شان.

2- مبارزه برعلیه تعدیل هاواخراج ها.ممنوعیت تغییراجباری محل كار.نظارت كارگران از طریق تشكل ها ونمایندگان انتخابی شان براستخدام هاوتعدیل ها درمحل كارشان.

3- پرداخت فوری حداقل دستمزد همگانی دركلیه ی بخش های اقتصاد به عنوان نخستین گام درجهت تعیین حداقل دستمزد براساس میزان متوسط تورم كه یك زندگی محترمانه رابرای كارگران وخانواده های شان تضمین می كند.و دستیابی تمامی مردم ونزوئلا به امنیت اجتماعی.

4- دموكراسی كارگری وتشكیل مجمع عمومی كارگران به منظورانتخاب نمایندگان خود درمحل كار.انتخاب كاركنان اتحادیه درسطوح محلی،ایالتی وكشوری توسط اعضای اتحادیه ای       كارخانه ها.امكان بركناری تمامی نمایندگان به توسط كسانی كه آنان را انتخاب كرده اند. ممنوعیت مذاكرات محرمانه.تصمیم گیری مجمع عمومی كارگران در مورد كلیه ی مذاكرات میان اتحادیه ها و تشكیلات كارفرمایان یا (و) دولت.وجود سقفی برای دستمزدهای پرداختی به سازمان دهندگان وكاركنان اتحادیه،به طوری كه دستمزد آنان بیشتر ازدستمزد یك كارگر ماهر نباشد.

5- برابری كامل مردان وزنان درمحل كار.مبارزه ی جدی اتحادیه ها ودیگرتشكل های كارگری درجهت برابری جنسی درمحل كارودرجامعه.مبارزه باتبعیضات جنسی،نژادی،سنی یا دینی.

6- تحقق فوری نظام نظارت(كنترل)كارگری دراتحاد با انجمن های محلی برتولید.این به معنای انتخاب ناظران ومدیران ازطریق مجمع عمومی كارگران است.ناظران ومدیران نباید بیش از متوسط دستمزد یك كارگرماهر درآمد داشته باشند.تصمیم گیری كارگران وانجمن های محلی درباره ی برنامه ی تولید،برحسب نیازهاوامكانات محل كار وجامعه محلی.ما نیازمند نظارت فوری برعملیات خرابكارانه،سوء استفاده از دارایی ها و بهره كشی ازكارگران می باشیم.

7- علنی شدن دفترهای كارخانه ها.اطلاع یافتن كارگران ازاسراركارخانه ومیزان استثمارخود، ابتدا درمحل كارخودشان به مثابه نخستین گام،وسپس تعمیم آن به ناحیه ی اقتصادی خویش و در نهایت كل اقتصادملی.تا كارگران بدانندكه چه درصدی ازثروت ملی توسط طبقه ی سرمایه دار و زمین داران تصاحب می گردد.

8- مصادره ی فوری كلیه ی كارخانه های بـی راندمان وكارخانه هایی كه پایین ترازظرفیت تولیدی خودكارمی كنندوقراردادن آنها تحت نظارت ومدیریت كارگران.

9- مبارزه برای ایجادیك حزب سیاسی به منظوردفاع ازمنافع طبقاتی كارگران وبـی چیزان. حزب كارگری،فعال،رزمنده ودموكراتیك برپایه ی یك برنامه ی سیالیسم دموكراتیك واقعی.

10- مبارزه برای سوسیالیسم كارگران ومردم تهیدست، ملی سازی بنیان های اصلی اقتصاد و طرح ریزی فوری یك برنامه ی اضطراری به منظور توسعه ی اقتصادی.عدم اعتماد به نمایندگان ونظام جمهوری چهارم و بقایای آن درجمهوری پنجم.عزل نمایندگان نظام سرمایه داری از حكومت ودولت.

«كمپین حقوق كارگران ونزوئلا»