Als we de reguliere media moeten geloven, dan is Venezuela helemaal ingestort. Dat klopt niet, maar het land gaat wel door een zeer ernstige crisis, die steeds erger wordt. De Venezolanen verhongeren niet, noch sterven ze door de crisis en ze plunderen ook niet massaal. Maar veel te veel mensen lijden onder de toestand. Waarom is dat zo en hoe kan Venezuela er weer bovenop komen?
De laatste weken en dagen werden de aanvallen tegen de Bolivariaanse revolutie weer feller. Kranten in Spanje en de Verenigde Staten hebben het over honger in Venezuela en eisen de afzetting van het “dictatoriale regime”. De schaarste aan sommige producten heeft hier en daar geleid tot plunderingen. De rechtse oppositie wil een referendum organiseren om de president af te zetten, maar ze dreigt ook met gewelddadige acties. Ze vraagt ook de hulp van het buitenland, en in sommige gevallen zelfs militaire interventie. Wat is er echt aan de hand in Venezuela en hoe kunnen we antwoorden op deze dreigementen?
Ook in 2015 was Handen Af van Venezuela weer zeer actief. Handen Af van Venezuela is de Belgische sectie van de internationale campagne in solidariteit met de Venezolaanse Revolutie. Ondanks onze beperkte middelen (we ontvangen geen subsidies) en mankracht volgden we de situatie op de voet, waren we aanwezig op evenementen en schreven we artikels en pamfletten.
6 december 2015: de Venezolaanse Kiescommissie (CNE) maakt laat op de avond de voorlopige, maar wel beslissende verkiezingsresultaten voor het parlement bekend. De verenigde oppositie (MUD) wint 99 zetels en de regerende socialistische partij (PSUV) haalt er 46. Er zullen later nog 22 zetels verdeeld worden. Dit is een zware klap en het is onze plicht de oorzaken te analyseren en de waarschijnlijke gevolgen toe te lichten.
Venezuela gaat op 6 december naar de stembus om de parlementsleden te verkiezen. Door een samenloop van omstandigheden zal dit een van de moeilijkste uitdagingen voor de Bolivariaanse revolutie worden sinds de eerste verkiezing van Hugo Chávez in 1998. Zoals altijd zijn er de extreem ondemocratische oppositie en de oorlogszuchtige imperialistische provocaties. Daarbovenop bevindt het land zich door een combinatie van nationale en internationale factoren in een zeer moeilijke situatie. De revolutie zal voltooid worden ofwel zal ze verslagen worden.
Handen Af van Venezuela diende in juni van dit jaar een klacht in tegen de VRT en tegen journalist Mattias Tuyls voor verdraaiingen en het verspreiden van leugens in de reportagereeks “Qué Pasa Venezuela?” die in het VRT-journaal te zien was.
De Raad voor de Journalistiek nodigde naar aanleiding daarvan de VRT uit om tot een minnelijke regeling te komen met Handen Af van Venezuela. De VRT weigerde daar op in te gaan.
Daarop organiseerde de Raad voor de Journalistiek een hoorzitting waar de VRT en Handen Af van Venezuela hun standpunten konden verdedigen. Deze vond plaats op 20 oktober 2015 in Brussel.
Voor de VRT waren aanwezig: hoofdredacteur Björn Soenens, de journalist Mattias Tuyls en een juriste van de VRT. Handen Af van Venezuela werd vertegenwoordigd door Erik Demeester en Patrick Hens.
Voor de Raad voor de Journalistiek waren er vier personen aanwezig.
De Raad deed op 12 november 2015 een uitspraak en concludeerde dat de klacht ongegrond was om volgende redenen: “De reportagereeks geeft in grote lijnen een realistisch beeld van de toestand in Venezuela. Voor- en tegenstanders komen vrij evenwichtig aan bod. De aanpak aan de hand van eigen ervaring en getuigenissen is journalistiek verdedigbaar”.
Zie uitspraak in detail: http://www.rvdj.be/node/431
Het chronologisch verloop van de procedure en de aangehaalde argumenten van beide partijen in detail: https://www.scribd.com/doc/289929487/Reactie-HAV-Op-Uitspraak-RVDJ-Appendices
Patricia Betancourt is een Venezolaanse, woonachtig te Brussel en voorzitster van de in België geregistreerde vzw Veneuropa. De vzw organiseert in verschillende landen in Europa, maar ook in België, protesten en petities tegen de democratisch verkozen regering van Venezuela.
Op 24 oktober 2015 maakt de Colombiaanse krant, El Espectador, bekend dat twee personen in Brussel gedurende jaren duizenden euro’s ontvingen van de Colombiaanse veiligheidsdienst DAS. Een van deze twee personen is Patricia Betancourt. De DAS had zich als doel gesteld alle organisaties ter verdediging van de mensenrechten in Europa, die de misbruiken van de Colombiaanse staat aanklagen, te bespioneren. Het Belgische gerecht onderzoekt nu hoe de dienst tewerk ging in België.
Een “bachaco” is een soort mier die onder andere bladeren snijdt en enorme vrachten met zich meedraagt. In Venezuela ontstond een tijd geleden een fenomeen waarbij mensen grote hoeveelheden goederen aan gecontroleerde prijzen gingen opkopen in supermarkten en staatswinkels, om die dan op straat verder te verkopen aan woekerprijzen. Aan de Colombiaanse grens worden deze goederen ook gebruikt voor bijzonder winstgevende smokkel. Men is die mensen “bachaqueros” gaan noemen, vanwege het groot aantal goederen dat ze met zich meedragen.
De mediaoorlog tegen Venezuela is niet nieuw. De westerse pers probeert al jaren via verdraaiingen en halve waarheden, het verzwijgen van positieve gebeurtenissen en soms ook regelrechte leugens de regering van het land in een slecht daglicht te stellen. Ook de openbare omroep doet daar al jaren aan mee. De VRT stuurde onlangs een journalist, Mattias Tuyls, naar Venezuela om er een reportagereeks te maken: “¿Qué pasa Venezuela?”. In de reeks wordt een bijzonder eenzijdig en vertekend beeld van Venezuela gegeven. Het ging zelfs zo ver dat er ook hier weer duidelijk leugens verteld werden. Handen Af van Venezuela volgde de serie op de voet en reageert.